تأثیر استفاده از مانیتورینگ شاخص دوطیفی (bispectral index (bis)) بر ریکاوری و عوارض بعد از عمل در بیماران تحت عمل جراحی سزارین

زمینه و هدف: بیهوشی دارای عوارض متعددی است که این عوارض بر اساس نوع عمل جراحی، داروی مصرفی و عمق بیهوشی متفاوت است. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر استفاده از مانیتورینگ شاخص دوطیفی (bispectral index (bis)) بر ریکاوری و عوارض بعد از عمل جراحی سزارین بود. روش تحقیق: در این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار دوسوکور، 68 بیمار کاندید عمل جراحی سزارین به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. برای گروه شاهد، داروی نگهدارنده بیهوشی بر اساس وزن بدن و وضعیت همودینامیک تجویز شد؛ در حالی که گروه مداخله، داروی نگهدارنده بیهوشی را به صورت تیتره با حفظ شاخص دوطیفی بین ۴۰ تا ۶۰ دریافت کردند. ابزار جمع آوری داده ها، چک لیست پژوهشگرساخته ای بود که زمان های خارج کردن لوله تراشه بعد از اتمام عمل، ترخیص از واحد ریکاوری (بر اساس معیار alderet) و بروز عوارض در ریکاوری در آن ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss (ویرایش 16) و آزمون های آماری independent t-test و fisher exact test در سطح معنی داری 05/0p≤ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین زمان خارج کردن لوله تراشه، در گروه شاهد 12/3±76/7 و در گروه مداخله 04/1±59/3 دقیقه (001/0p<) و میانگین زمان ترخیص از ریکاوری در گروه شاهد 92/5±06/18و در گروه مداخله 39/4±55/11دقیقه بود (001/0p<). میزان بروز عوارض ریکاوری پس از عمل در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (05/0p>). نتیجه گیری: شاخص دوطیفی به عنوان مونیتورینگ عمق بیهوشی، در اعمال جراحی سزارین منجر به تسریع در زمان خارج کردن لوله تراشه، زمان ترخیص از ریکاوری و تسریع در هوشیاری مادر برای مراقبت از نوزاد می شود.